257

49

1725

Вас, відаць, не было сапраўды
Ля крыніцы, ля вішань, ля студні...
Нібы сон, паўтараліся Вы,
І балелі-балелі мне грудзі...

Вы прыйшлі, нібы з неба святло –
І з прадоння Сусвет утварыўся...
Разлілося паўсюдна цяпло,
І як быццам яму я маліўся...

Вас усмешкай аздобіла ноч,
Кожнай зоркай, травінкай, лісточкам...
Бласлаўлення святога ад воч
Атрымаў я у райскім куточку...

Вы, як цень, адбіваліся ў дні,
Быццам воблака, ноччу сплывалі...
Таямніцаю спеў Ваш вірыў,
Вашы словы ў вышынях луналі...

Вас, відаць, не было сапраўды –
Кроза дзіўная свету прывідаў...
Нібы сон, паўтараліся Вы
У абшарах маіх краявідаў...

На фото: картина "Poolosi de prose" Владимира Волегова